Αποχαιρετισμός στον Κώστα Σημίτη ( τον Πρόεδρο της καρδιάς μας)

Άρθρο γνώμης του Κωνσταντίνου Ματάκου, Καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας, Πανεπιστήμιο Kings του Λονδίνου

Είναι πραγματικά δύσκολο να γράψω κάτι για το έργο και την προσφορά του Κώστα Σημίτη, πλήρως απαλλαγμένο από κάθε λογής συναισθηματισμούς, σε ένα τόσο σύντομο διάστημα μετά την απώλειά του. Καίτοι η γνωριμία μας ήταν μόνο πολιτική, πάντοτε αισθανόμουν τον Κώστα Σημίτη σαν μια πατρική φιγούρα, ένα μέντορα για το πως αξίζει κανείς να ζήσει τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο του.

Γι’ αυτό και ο αποχαιρετισμός είναι δύσκολος.

Γιατί ο Κώστας Σημίτης με ενέπνευσε να ασχοληθώ ενεργά με την πολιτική, να ενώσω τις δυνάμεις μου μαζί με χιλιάδες άλλους συμπολίτες μου και να υπηρετήσουμε συλλογικά το όραμα του προοδευτικού εκσυγχρονισμού της κοινωνίας.

Γιατί ο Κώστας Σημίτης μας δίδαξε τι σημαίνει πολιτική με ήθος, με επίκεντρο τον άνθρωπο και την κοινωνική πρόοδο.

Γιατί ο Κώστας Σημίτης μας δίδαξε ότι αξία στην πολιτική έχουν οι πράξεις και όχι τα λόγια. Ότι το κίνητρο για την ενασχόληση με τα κοινά δεν μπορεί να είναι η νομή της εξουσίας αλλά η προσφορά στον άνθρωπο, την κοινωνία και την Πατρίδα.

Γιατί ο Κώστας Σημίτης μας έμαθε ότι χωρίς όραμα και σχέδιο δεν μπορούν οι κοινωνίες να πάνε μπροστά.

Γιατί ο Κώστας Σημίτης μας έμαθε να πατάμε γερά στα πόδια μας, να έχουμε πίστη στις ιδέες μας, να βάζουμε φιλόδοξους στόχους, να στρατεύουμε δυνάμεις, να αγωνιζόμαστε, να πετυχαίνουμε!

Ο Σημίτης κατόρθωσε ένα μεγάλο επίτευγμα: εμφύσησε συλλογικά μια Νέα Εθνική Αυτοπεποίθηση που πήγαζε απ’ το όραμα του για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας, την πολιτική σκέψη και δράση του, και εν τέλει, την ίδια του την ζωή. Την αυτοπεποίθηση ότι όλα είναι εφικτά όταν κάποιος έχει όραμα, θέτει στόχους και έχει σχέδιο υλοποίησής τους. Την αυτοπεποίθηση της Ισχυρής Ελλάδας, αυτής που είναι περήφανη όχι μόνο για το ένδοξο παρελθόν της, αλλά κυρίως για το μέλλον που ανοίγεται μπροστά της και που πρέπει να κερδηθεί.

Ο Κώστας Σημίτης, όπως είχε πει και στην ομιλία του το 2000 στο Πεδίον του Άρεως είχε ένα όραμα, και στο όραμα αυτό μας έκανε κοινωνούς. Όλοι όσοι στρατευτήκαμε στο όραμά του, για τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό της κοινωνίας, αισθανόμαστε απεριόριστη τιμή που αγωνιστήκαμε μαζί για μια Ελλάδα ισχυρή, δημοκρατική, με κοινωνική δικαιοσύνη, με αξιοπρέπεια, φωνή και αποτύπωμα στην διεθνή σκηνή. Για την Ελλάδα των μεγάλων έργων και των μεγάλων θεσμικών αλλαγών. Για μια Ελλάδα ισότιμο μέλος της Ευρωζώνης και του σκληρού πυρήνα της Ένωσης μας. Για μια Ελλάδα που κατόρθωσε, για πρώτη φορά από το 1974, να αποπληρώσει ένα κομμάτι του ιστορικού της χρέους έναντι της Κύπρου μας, και να συμβάλλει καθοριστικά στην ένταξή της στην ΕΕ. Για την Ελλάδα της σύγκλισης και της κοινωνικής συνοχής. Για την Ελλάδα των πιο επιτυχημένων Ολυμπιακών Αγώνων.

Για την δημιουργική Ελλάδα του Κώστα Σημίτη.

Στην διάρκεια του 20^ου αιώνα ελάχιστες πολιτικές προσωπικότητες της Χώρας μας ταυτίστηκαν τόσο έντονα και τόσο ανεξίτηλα με ένα σαφές κοινωνικό αίτημα όσο ο Κώστας Σημίτης. Γιατί ο Κώστας Σημίτης δεν έγραψε μόνο Ιστορία (όπως του φωνάζαμε στο κλειστό του Tae-kwon-do το μακρινό 2004), είναι ο ίδιος –με την ζωή, την σκέψη, και το έργο του— η πιο λαμπρή σελίδα της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας.

Αποχαιρετήσαμε χθες με βαθιά θλίψη και οδύνη αλλά και με απεριόριστη ευγνωμοσύνη και σεβασμό μια τεράστια σε μέγεθος προσωπικότητα της σύγχρονης Ελλάδας. Δεν θα αποχαιρετήσουμε όμως ποτέ τις ιδέες, το όραμα, το έργο, την στάση ζωής και το προσωπικό παράδειγμα ήθους και αφοσίωσης του Κώστα Σημίτη. Αντίο σύντροφε, αγαπημένε μας Πρόεδρε, και σ ‘ευχαριστούμε για όλα!

ΑΘΑΝΑΤΟΣ!