Ανοικτή επιστολή του Θανάση Χειμωνά, υποψήφιου Δημοτικού Συμβούλου για το Δήμο Αθηναιών

“Ονομάζομαι Θανάσης Χειμωνάς. Είμαι συγγραφέας με δέκα (το ενδέκατο πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα) μυθιστορήματα και κάμποσα διηγήματα στο ενεργητικό μου.

Παράλληλα, έχω κατά καιρούς αρθρογραφήσει σε διαφορά ΜΜΕ όπως τα Νέα, η Athens Voice, το Liberal και το Φως των σπορ. Ασχολήθηκα ενεργά με τα κοινά την δεκαετία του ‘10, αρχικά πλάι στον Γιώργο Αμυρά και τον συνδυασμό «Επιμένουμε Αθήνα» (μια εξαιρετική προσπάθεια η οποία, δυστυχώς, δεν είχε συνέχεια), στο ΠΑΣΟΚ (όπου υπήρξα υποψήφιος βουλευτής και ευρωβουλευτής καθώς και γραμματέας Πολιτισμού) και στο Ποτάμι (με το οποίο επίσης κατέβηκα υποψήφιος ευρωβουλευτής).

Μετά τη διάλυση του Ποταμιού, το 2019, αποσύρθηκα. Λίγο η απογοήτευση, λίγο η κούραση…

Εκτός από ένα κομμάτι της δεκαετίας του ‘90 όπου σπούδαζα στο εξωτερικό έχω ζήσει όλη μου τη ζωή στην Αθήνα σε δυο σπίτια. Ένα στο Κολωνάκι και ένα στην Κυψέλη. Έχω βιώσει στο πετσί μου τα προβλήματα αυτής της ιστορικής παγκόσμιας πρωτεύουσας. Βρομιά, σκοτάδι, κατεστραμμένα πεζοδρόμια και οδοστρώματα και τόσα αλλά.

Όλα αυτά τα χρόνια πέρασαν από την Αθήνα πολλοί δήμαρχοι. Κάποιοι προσπάθησαν, άλλοι απέτυχαν, άλλοι δεν ασχολήθηκαν καν.

Ο τελευταίος, ο Κώστας Μπακογιάννης, όμως ανέβηκε λέβελ, προκαλώντας ανυπολόγιστη καταστροφή στο κέντρο της πόλης με τον, διαβόητο πλέον, Μεγάλο Περίπατο.

Από την αρχή είδα με καλό μάτι την υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα. Ενός ανθρώπου νέου, καταρτισμένου, άφθαρτου, μη κομματικού. Του μοναδικού υποψηφίου (δεν το λέω εγώ, οι δημοσκοπήσεις το λένε) που είναι σε θέση να νικήσει τον Μπακογιάννη στον δεύτερο γύρο.

Δέχτηκα όμως την πρότασή του και για έναν άλλο λόγο. Για τον ίδιο λόγο για τον όποιον πολιτευόμουν όλα αυτά τα χρόνια: Επειδή πιστεύω πως όταν κάτι δε σου αρέσει πρέπει να προσπαθήσεις ο ίδιος να το αλλάξεις. Και όχι να περιμένεις να το κάνει κάποιος άλλος.

Όλα αυτά τα χρόνια στην πολιτική κάποιοι με λάτρεψαν και κάποιοι με μίσησαν. Κανείς ποτέ όμως δεν αμφισβήτησε πως υπερασπίστηκα πάντως με σθένος και θάρρος τις απόψεις μου- αδιάφορο αν αυτές ήταν σωστές ή λανθασμένες. Όποιος με ψηφίσει πρέπει να είναι σίγουρος πως ποτέ δε θα διστάσω να πω αυτά που άλλοι δεν μπορούν και ποτέ δεν θα διστάσω να κάνω αυτά που οι άλλοι δεν τολμούν. Όχι από κάποια μορφή αλτρουισμού.

Απλώς θέλω μια όμορφη Αθήνα. Αυτή που αξίζει στους κατοίκους της.”